اثربخشی خانواده درمانی مبتنی بر رویکرد ارتباطی ستیر بر کیفیت زندگی، رضایت زناشویی و تعارض زناشویی در زنان ازدواج کرده به شیوه زن به زن، فرار کرده و عادی شهرستان اشنویه

هدف پژوهش حاضر تعیین میزان تأثیر خانواده درمانی ستیر بر کاهش تعارض زناشویی و افزایش کیفیت و رضایت زناشویی در زنان ازدواج کرده به شیوه عادی، زن به زن و فرار کردن بود. این پژوهش نیمه آزمایشی، شامل یک پیش تست و پس تست روی هر سه گروه بود. جامعه ی آماری زنان ازدواج کرده به هر سه شیوه بودند و نمونه، شامل 15 نفر از هر گروه بود. متغیرهای وابسته شامل رضایت زناشویی،کیفیت زندگی . تعارض زناشویی بود که توسط پرسشنامه کیفیت زندگیsf-36 مقیاس زوجی اینریچ و پرسشنامه تعارضات زناشویی(msq) اندازه گرفته می شدند. متغیر مستقل خانواده درمانی ستیر بود. زنان هر سه گروه طی10 جلسه مورد درمان ستیر قرار گرفتند. داده های پرسشنامه های پژوهش با استفاده از نرم افزار 19 spss و روش آماری تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های این پژوهش حاکی از آن است که رویکرد ارتباطی ستیر بر افزایش رضایت زناشویی و کاهش تعارض زناشویی موثر بوده ولی بر بهبود کیفیت زندگی تاثیر نداشته است.